Istraživači sa Univerzitetskog koledža u Londonu (UCL) riješili su “glavni dio slagalice” vezan za drevnu grčku ručnu opremu poznatu kao uređaj Antikitera, navodi se u saopštenju objavljenom na veb stranici univerziteta.

Uređaj je pronađen 1901. godine u olupini rimskog broda u blizini ostrva Antikitera na Mediteranu, a često se naziva prvim analognim računarom na svijetu, a korišćen je za predviđanje različitih astronomskih događaja, poput pomračenja, mjesečevih faza i položaja planeta .

“Naš model je prvi koji je u skladu sa svim fizičkim dokazima i poklapa se sa opisima u naučnim natpisima ugraviranim na samom mehanizmu”, rekao je vodeći autor studije, profesor Toni Frit iz UCL-a. “Sunce, mjesec i planete prikazani su u impresivnom sjaju drevnog grčkog uma”. Napore da se razumije složeni sistem zupčanika na prednjoj strani uređaja omela je činjenica da je do danas preživjela samo trećina pronalaska.

Uređaj je podijeljen na 82 fragmenta, od kojih je najveći, fragment A, prikazan “sa karakteristikama ležajeva, stubova i blokova”, dok drugi, fragment D, ima “neobjašnjiv disk, zupčanik i ploču sa 63 zuba”, prenosi Kurir.

Koristeći “drevnu grčku matematičku metodu koju je opisao filozof Parmenid”, tim je otkrio da su tvorci uređaja uspjeli da izvedu tačan 462-godišnji ciklus za Veneru i 442-godišnji ciklus za Saturn – budući da su brojevi koji predstavljaju te cikluse ranije pronađena na prednjem poklopcu. ali i “uspjela da oporavi cikluse svih ostalih planeta, gdje je nedostajalo dokaza”.

“Posle značajne borbe, uspjeli smo da povežemo dokaze u fragmentima A i D sa mehanizmom za Veneru, koji tačno modelira svoj odnos sa planetarnim periodom od 462 godine, pri čemu je zupčanik sa 63 zuba igrao presudnu ulogu”, rekao je član tima i doktorski kandidat Dave Higgon.

Profesor Freeth je takođe objasnio kako su istraživači “stvorili inovativne mehanizme za sve planete koji bi izračunali nove napredne astronomske cikluse i smanjili broj zupčanika u čitavom sistemu, kako bi se uklopili u uske raspoložive prostore”.

“Ovo je ključni teorijski napredak o tome kako je kosmos konstruisan u mehanizmu”, rekao je dr Adam Vojcik (UCL Mechanical Engineering), koautor studije. “Sada moramo da dokažemo njegovu izvodljivost drevnim tehnikama. Poseban izazov biće sistem ugniježđenih cijevi koji su nosili astronomske izlaze “.