Kako u razgovoru za Radio Slobodna Evropa (RSE) kaže Bratislav Živković, koji se predstavlja kao komandant zvanično neregistrovanog “Četničkog pokreta”, ako bude trebalo on i njegovi saborci ponovo će otići u Ukrajinu kako bi dali doprinos, tako se izražava, odbrani ruskih i srpskih nacionalni interesa. Što je za njih isto

Zakonska pravila po kojima se kažnjava učešće u ratovim u inostranstvu, a koja je Skupština Srbije usvojila oktobra 2014. godina, njih ne zanimaju.

Kako u razgovoru za Radio Slobodna Evropa (RSE) kaže Bratislav Živković, koji se predstavlja kao komandant zvanično neregistrovanog “Četničkog pokreta”, ako bude trebalo on i njegovi saborci ponovo će otići u Ukrajinu kako bi dali doprinos, tako se izražava, odbrani ruskih i srpskih nacionalni interesa. Što je za njih isto.

Živković se obratio Radiju Slobodna Evropa nakon što smo emitovali skajp razgovor osnivača proruske organizacije “Srpski vukovi” Aleksandra Sinđelića sa Vencislavom Bujićem. U tom razgovoru Sinđelić više puta pominje i samog Živkovića.

Dok javnost iščekuje da sazna šta će Sinđelić reći nadležnima u svojstvu zaštićenog svjedoka, što mu je odobreno u slučaju pokrenutom zbog navodnog pokušaja državnog udara u Crnoj Gori, Živković tvrdi da Sinđelić uopšte nije bio na listi za odlazak u Ukrajinu. Nije ispunjavao razlog koji proizlazi iz ekstremnog desničarskog stava takozvanog “Četničkog pokreta”.

“Lično sam ga poznavao. Jedno godinu dana prije našeg odlaska na Krim on je pokušao da se uključi u rad našeg pokreta. Međutim, našom provjerom njegove istorije shvatili smo da je to čovjek niskih moralnih vrijednosti, da nije prije svega čist Srbin”, navodi Živković.

Nacionalno porijeklo po logici “Četničkog pokreta” važan je kriterijum za učlanjenje. Ko Srbin nije, tu ne može ući.

“Trenutno smo na takvom nivou pošto još ne živimo u slobodnoj Srbiji, a kasnije ćemo vidjeti”, dodaje on.

Živković navodi da je njegov ukrajinski odred brojao 15 doborovljaca iz Srbije koji su do Luganska u Ukrajini dospjeli preko Rusije sa običnim turističkim vizama u rukama.

Prema njegovim riječima, prvi susret sa nadležnima u Rusiji su imali prilikom povratka u Srbiju, kada su nadležni uočili da su u toj zemlji proveli dva mjeseca, a ne samo mjesec dana, na koliko su im važile vize.

“Tu je počelo ispitivanje, gjde smo bili, zašto smo bili… Zaustavili su nas pripadnici njihovih bezbjednosnih službi. Mislim FSB – Federalna bezbjednosna služba. Mi nismo ništa krili”, priča.

Bez problema, nastavili su put ka Srbiji. Međutim, barem kako proizlazi iz priče Bratislava Živkovića, nesvršenog studenta Mašinskog fakulteta u Beogradu, on jeste primijećen i nagrađen od Ministarstva odbrane Rusije i ranije. U Srbiju se vratio sa četiri ordena, od čega mu je jedan upravo dodijelilo to Ministarstvo.

“Kao komandir odreda ‘Sveti knez Lazar’ dobio sam od Ministarstva odbrane Rusije medalju za povratak Krima. Poslije završenog referenduma nagrađeni su svi ljudi koji su bili uticajniji i viđeniji i koji su doprinijeli povratku Krima matici Rusiji”, ističe Živković.

To, međutim ne znači, tvrdi sagovornik RSE, da su on i njegovi sljedbenici bili plaćeni od države Rusije. Kaže da su imali kontakte jedino sa pripadnicima kozačkog pokreta.

“Mi smo od ranije sa kozacima imali kontakte. Bili smo direktno pod komandom predsjednika ‘Luganske Narodne Republike’, Igora Plotnickog”, riječi su Živkovića.

Iz budžeta ove samoproglašene oblasti, koja je politički podržana od Moskve, dobrovoljci iz Srbije dobijali su mjesečna primanja u iznosu od oko 150 do 200 eura na mjesečnom nivou.

“To je normalno. I naši ljudi su dobijali dnevnice na Kosovu i Metohiji”, prisjeća se Živković.

Prema njegovim riječima, bili su naoružani takođe od teritorijalne odbrane samoproglašene oblasti i kozačkih jedinica. Sa kozacima su povezani još od vremena ratova u bivšoj Jugoslaviji, a danas dijele iste stavove.

“Kozaci smatraju kozačkom zemljom sve od Odese do Sibira, do Japana”, kaže.

Inače, prije Ukrajine, “Četnički pokret”, tvrdi Živković, bio je angažovan na sjeveru Kosova.

Tamo su proveli tri mjeseca tokom 2011. godine u šumama opštine Zubin Potok.

U vrijeme kada su Srbi sa sjevera Kosova balvan blokadama na putevima pokušavali da spriječe integraciju četiri opštine većinski naseljene srpskim stanovništvom u državu Kosovu, Živkovićevi četnici bili su u sporu sa Bratislavom Dikićem. Riječ je o bivšem komandantu srpske Žandarmerije, danas jednom od pritvorenih u akciji u Crnoj Gori.

Smatraju ga odgovornim za uništavanje alternativnih putnih pravaca između Srbije i Kosova, kojima su građani prelazili sa jedne na drugu stranu, odbijajući da koriste zvanične prelaze Jarinje i Brnjak.

Zvanični Beograd nikada nije dao objašnjenje Dikićevog prisustva na Kosovu tokom 2011. godine. Stoga i Živkovićeve tvrdnje moraju biti uzete sa rezervom.

Koliko ih danas demotivišu iskustva koja su imali po povratku iz Rusije u Srbiju, gdje je u međuvremenu prisustvo na ino ratištima postalo krivično djelo?

Zoran Andrejić, po struci električar, koji se predstavlja kao Živkovićev zamjenik na čelu “Četničkog pokreta”, i čija zaduženja su bila da vodi evidenciju o dobrovoljcima, kaže:

“Svi su bili zadržani najmanje četiri do deset sati na aerodromu od naših službi bezbjednosti. Prema mojim saznanjima, i poslije toga su morali na informativne razgovore. Davali su izjave kako su otišli, zbog čega su otišli, ko im je kupio karte”.

Bratislav Živković kaže da ga novi zakon ne zanima i da je spreman da opet ide u Ukrajinu.

Podsjećamo, Radiju Slobodna Evropa je u Višem tužilaštvu u Beogradu potvrđeno da su se pred sudom zbog učešća u ratu u Ukrajini našle 24 osobe. Sa Tužilaštvom je većina sklopila saporazum o priznanju krivice, dok su na zatvorske kazne osuđena trojica njih.

Kako nam je rečeno, među njima nisu dobrovoljci iz “Četničkog pokreta”.

Izvor: Miloš Teodorović (Radio Slobodna Evropa)

Foto: Facebook