Autobus, a u autobusu: Alija Mandal, Derviš Softić, Esad Džihić, Idriz Gibović, Hajrudin Sajtarević, Medredin Hodžić, Mehmed Šebo, Meho Hodžić, Mevlida Koldžić-Hodžić, Mithad Softić, Mujo Alihodžić, Mustafa Bajramović, Muzafer Hadžić, Ramahudin Ćatović, Ramiz Begović i Sead Pecikoza. A svi ti ljudi strijepe jer se “drugačije“ zovu. Odnos suglasnika i samoglasnika u riječi, odnos zvučnosti i ispis na napuklom kartonu ličnih karata Savezne republike Jugoslavije određuje njihovu sudbinu

Foto: Facebook/Dragan Bursać

Danas se navršava 28 godina od otmice i ubistva 17 građana Srbije bošnjačke nacionalnosti iz mesta Sjeverin kod Priboja.

Njih su 22. oktobra 1992, iz autobusa koji je saobraćao na liniji Priboj – Rudo – Priboj, izveli pripadnici snaga Vojske Republike Srpske (VRS) tokom sukoba u BiH.

Povodom godišnjice, na svom Facebook profilu oglasio se novinar Dragan Bursać.

“Autobus, a u autobusu: Alija Mandal, Derviš Softić, Esad Džihić, Idriz Gibović, Hajrudin Sajtarević, Medredin Hodžić, Mehmed Šebo, Meho Hodžić, Mevlida Koldžić-Hodžić, Mithad Softić, Mujo Alihodžić, Mustafa Bajramović, Muzafer Hadžić, Ramahudin Ćatović, Ramiz Begović i Sead Pecikoza.

Dan isti ovakav prije tačno 28 godina. U autobusu ljudi. Nose svoje nedaće, sreće, strahove, ljubavi, razočarenja i nadu. Nadu da rata neće biti, da se neće ponovit klanja iz Drugog svjetskog rata.

A svi ti ljudi strijepe jer se “drugačije“ zovu. Odnos suglasnika i samoglasnika u riječi, odnos zvučnosti i ispis na napuklom kartonu ličnih karata Savezne republike Jugoslavije određuje njihovu sudbinu.

I bio je Sjeverin i bili su Lukići monstrumi i bilo je Rudo i bio je oktobar i bila je kafana ”Amfora” i bila je na koncu ”Vilina vlas”. Vilina vlas kao mjesto smrti, isto ono mjesto što se reklamira kao “turistički potencijal republike srpske”. Isto ono mjesto na kome je “hvatao mir i inspiraciju” Peter Handke.

Da se više nikad ne ponovi 22. oktobar 1992. Pamtiti i sjećati se. To je obaveza!”, napisao je Bursać.