“Od kada je Stambolić ubačen u kombi pa nadalje, trpio je strah i psihički bol visokog intenziteta, a u posljednjih pet minuta taj psihički osećaj bio je izrazito naglašen, jer je su ga ostavili da kleči tih pet minuta nad iskopanom jamom”, utvrdio je sud. Berček mu je zatim s leđa ispalio dva hica u potiljak. Pao je u jamu, posuli su ga krečom i zakopali

Foto: Printscreen

Na jučerašnji dan pre 15 godina pronađeno je tijelo Ivana Stambolića, a njegov sin se oštro protivi podizanju spomenika naručiocu ovog atentata.

Specijalni sud je utvrdio, a Vrhovni sud Srbije je na dvije instance potvrdio da je ubistvo Ivana Stambolića naredio iz niskih pobuda Slobodan Milošević. Stambolić je bio Miloševiću mentor na početku njegove političke karijere osamdesetih godina 20. vijeka, piše “Blic”.

“Potpuno je suludo da se gradi spomenik zločincu. Moramo da se suočimo dokle nas je doveo Milošević i šta je sve radio. Prije 15 godina su nas obavijestili da je svjedok saradnik iz Jedinice za specijalne operacije (JSO) pokazao gdje su na Fruškoj gori zakopali mog oca. Tek skoro tri godine poslije ubistva mogli smo da ga sahranimo”, kaže za “Blic” Veljko Stambolić, sin ubijenog Ivana.

Prvostepenu presudu za ubistvo Stambolića 25. avgusta 2000. i atentat na Vuka Draškovića u Budvi 15. juna 2000. izreklo je tročlano vijeće Specijalnog suda 18. jula 2005. Zatim ju je godinu dana kasnije potvrdilo petočlano vijeće Vrhovnog suda, da bi konačno presudu potvrdilo sedmočlano vijeće najviše sudske instance u Srbiji juna 2007. U konačnoj presudi je kontatovana činjenica da je Slobodan Milošević, bivši predsjednik SRJ i Srbije, “iz niskih pobuda izdao nalog za ubistvo oštećenih kao političkih protivnika”.

Milošević je ovo naređenje izdao šefu DB Radomiru Markoviću. Šef DB je prenio naređenje komandantu JSO Miloradu Ulemeku Legiji, koji je organizovao grupu ubica.

Utvrđeno je da je Stambolić otet 25. avgusta 2000. Svjedok saradnik Nenad Šare je kod restorana „Golf“ u Košutnjaku prišao toga jutra Stamboliću, držeći u jednoj ruci službenu policijsku legitimaciju, a u drugoj pištolj i rekao mu: “Stoj, policija, morate poći sa nama”.

Stambolića nasilno ubacuju u bijeli kombi, osim Nenada Šarea, Nenad Bujošević i Branko Berček. Stavljaju ju mu lisice na ruke, trakom selotejpa vezuju mu noge, stavljaju mu novine na glavu i kreću put Novog Sada, ka Fruškoj gori, gdje im se usput pridružuju Duško Maričić i Leonid Milivojević.

“Od kada je ubačen u kombi pa nadalje, trpio je strah i psihički bol visokog intenziteta, a u posljednjih pet minuta taj psihički osećaj bio je izrazito naglašen, jer je su ga ostavili da kleči tih pet minuta nad iskopanom jamom”, utvrdio je sud.

Berček mu je zatim s leđa ispalio dva hica u potiljak. Pao je u jamu, posuli su ga krečom i zakopali. Tu je tijelo Stambolića pronađeno 28. marta 2003, nakon što je pokrenuta akcija “Sablja” poslije ubistva premijera Zorana Đinđića.