Kada su 21. januara 1993. godine na trebinjskoj pijaci pripadnici Vojske RS legitimisali građane, došli su do Alena Glavovića. Kada su ustanovili da je Bošnjak, počeli su da ga tuku. Tada je Srđan Aleksić pritekao u pomoć Glavoviću i spasio ga, ali je postao žrtva brutalnog premlaćivanja, od čega je 27. januara i preminuo

Srđan je rođen 1966. godine u Trebinju. Bio je strastveni glumac amater i velika plivačka nada bivše Jugoslavije. Danas Srđan, nažalost, nije poznat po nagradama koje osvaja kao glumac ili vrhunski sportista, ali poznat je po ljudskosti koja je primjer svima.

Kada su 21. januara 1993. godine na trebinjskoj pijaci pripadnici Vojske Republike Srpske legitimisali građane, došli su do Alena Glavovića. Kada su ustanovili da je Bošnjak, počeli su da ga tuku. Tada je Srđan Aleksić pritekao u pomoć Glavoviću i spasio ga, ali je postao žrtva brutalnog premlaćivanja, od čega je 27. januara i preminuo.

Srđanov otac Rade u čitulji sinu je napisao: “Umro je vršeći svoju ljudsku dužnost”.

Jedan od napadača na Srđana poginuo je tokom rata, dok su ostali osuđeni na 28 mjeseci zatvora.
Srđan je posthumno odlikovan brojnim priznanjima u gotovo svim zemljama bivše Jugoslavije. Nazivi ulica i prolaza dobijaju ime po Srđanu, čime se odaje počast njegovom djelu.

Danas će se i Beograd upisati u listu gradova koji su jednu od gradskih ulica nazvali po Srđanu Aleksiću (bivša ulica Ivana Ribara). Ipak, poruka Srđanovog djela mnogo je jača od bilo kakvog posthumnog odlikovanja. Biti čovjek i poštovati drugog, bez obzira na naciju ili vjeru, u vremenu smutnje i rata, istinska je veličina i vrijednost koja se cijeni.

Izvor: klix.ba