“U toku rješavanja slučaja Topčider vojni istražni organi su imali tri različite verzije istog događaja, a moje kolege Ivanka Baralić i Miroljub Obradović i ja, kao specijalisti sudske medicine, smo u njihovom radu uočili nepravilnosti koje, po našem mišljenju, nikako nijesu mogle biti posljedica neznanja, jer su bile vezane za detalje koji su opšte poznati u sudsko-medicinskoj i balističkoj struci”

Prošlo je više od 11 godina od ubistva srpskih vojnika Dragana Jakovljevića i Dražena Milovanovića, koji su, kao pripadnici Gardijske brigade, nađeni mrtvi poslije pucnjave u krugu tajnog vojnog objekta “Karaš” u Beogradu. Od tada smo slušali razne teorije zavjere o ubistvu dvojice mladića, formirane su razne komisije da ispitaju ovaj zločin, državna i nezavisna, ali krivci nijesu imenovani ni osuđeni, a, vjerovali ili ne, i dalje stoji zvanična verzija da su oni izvršili samoubistvo!

O ovom slučaju najnovije detalje za Telegraf.rs iznosi prof. dr sc. Slobodan Savić, koji je kao član nezavisne komisije, koju je imenovao Vrhovni savjet odbrane Srbije i Crne Gore, učestvovao u rasvjetljavanju ovog važnog slučaja.

Prije 11 godina, tačnije 5. oktobra 2004. godine, Srbiju je potresla stravična vijest o smrti dvojice pripadnika Gardijske brigade koji su nađeni mrtvi poslije pucnjave u krugu tajnog vojnog objekta “Karaš” u Beogradu.

Tadašnji Vrhovni savjet odbrane Srbije i Crne Gore imenovao je nezavisnu komisiju nakon brojnih negodovanja javnosti na izvještaj takozvane vojne komisije, koja je iznijela tvrdnje da su se gardisti sami ubili. Jedan od članova nezavisne komisije bio je i prof. Slobodan Savić, koji za portal Telegraf.rs otvoreno govori o svim detaljima vezanim za ovaj slučaj.

Savić tvrdi da se Jakovljević i Milovanović nijesu ubili, već da je na njih pucalo “treće lice”, jer, kako kaže, “to dokazuju činjenice iz vještačenja i obdukcije”.

Radili ste na slučaju Topčider koji je uzburkao Srbiju. Kako je to izgledalo?

“Moje dvoje kolega, Ivanka Baralić i Miroljub Obradović i ja, kao specijalisti sudske medicine, određeni smo za članove nezavisne komisije koju je imenovao Vrhovni savjet odbrane Srbije i Crne Gore. Sučelili smo svoje stavove i mišljenja sa zvaničnim vojnim istražnim organima. Mnogi su nas zbog toga, najblaže rečeno, čudno i sa neodobravanjem gledali. Kada treba da se uđe u neki posao, pitanje je izbora hoćete li ili nećete to da radite. Mi smo se u taj slučaj uključili riješeni da radimo bez kompromisa, isključivo na osnovu dokaza. U toku rješavanja slučaja Topčider vojni istražni organi su imali tri različite verzije istog događaja, a mi smo u njihovom radu uočili nepravilnosti koje, po našem mišljenju, nikako nijesu mogle biti posljedica neznanja, jer su bile vezane za detalje koji su opšte poznati u sudsko-medicinskoj i balističkoj struci”.

Možete li nam dati neki primjer za Vaše tvrdnje?

“Pomenuću dva ilustrativna momenta. Ako neko tvrdi da je ispaljenje projektila iz vojničke automatske puške izvršeno iz apsolutnog prislona, a to znači da je cijev bila prislonjena na uniformu, a na toj uniformi u predjelu oštećenja na tkanini, kao ni na odgovarajućoj rani, ne postoji nijedan trag dejstva barutne eksplozije, onda je i svakom studentu koji je položio sudsku medicinu jasno da je to potpuno nemoguće. U takvoj situaciji teško može da se povjeruje i prihvati da je taj nalaz apsolutnog prislona, koji u stvari nije postojao, bio napisan slučajno”.

To je nevjerovatno. Kako je moguće da se onda tako nešto pojavi u izvještaju?

“Takođe je nevjerovatno da ista grupa vještaka u svom prvom mišljenju napiše da je osoba sva tri puta pogođena iz vojničke automatske puške sa udaljenosti veće od 0,5 metara, što sa sigurnošću isključuje mogućnost suicida, a u svom drugom mišljenju vještaci za istu tu osobu tvrde kako je pucanjem iz iste puške izvršila samoubistvo. Podsjetiću vas samo da je sve balističke nalaze nezavisne komisije potvrdio FBI. Ja sam ponosan na rad ove komisije i žao mi je što nam nijednom nije omogućeno da u zvaničnom sudskom postupku, dakle pred sudom, saopštimo svoje nalaze i primjedbe na ono što je urađeno u zvaničnoj vojnoj istrazi”.

Na godišnjicu ubistva, zastupnica porodice ubijenog gardiste, advokatica Olgica Batić, ocijenila je da ne postoji politička volja za rasvjetljavanje tog ubistva, navodeći da je postupak i nakon 11 godina u fazi istrage, a da su vještačenja nepobitno pokazala da su gardisti ubijeni.

“Da je postojala politička volja, nešto bi bilo učinjeno do sada. Ne bi se čekalo sedam godina da neko tvrdi da su ubijeni, pa nijesu ubijeni. Ako morate da tražite da se vještačenje obavi iz Visbadena, pa neko negira to vještačenje, pa morate da tražite super vještačenje FBI-a, politička volja na žalost ne postoji”, smatra Batić.

Kako je istakla, ono što je posljednje učinjeno je predlog advokata porodica za preuzimanje dodatnih istražnih radnji i u tom kontekstu je saslušan i Branko Krga, u svojstvu građanina, budući da je i Ratko Mladić uputio na njega kao čovjeka koji bi eventualno mogao da ima određena saznanja.
“Krga je ostao dosljedan onome što je i javnosti rekao, a to je da nema apsolutno nikakva saznanja, da nije bio u zemlji kada su izvršena ubistva u objektu iza nas”, rekla je Batić.

Advokat Predrag Savić rekao je da je “Karaš” korišten za mnogobrojne nelegalne radnje, da je kontinuitet nelegalnog korištenja tog objekta dug i da tu treba tražiti jedan od uzroka zašto su vojnici likvidirani.

“Oni su glavom platili zato što su 20-ak minuta kasnili u patrolu. Dobrovoljno su se prijavili, jer je jedan vojnik bio bolestan i naletjeli su na nekoga ili na nešto što nijesu smjeli da vide i tu su, nažalost, prvo razoružani, pa likvidirani”, tvrdi Savić.

SVA VJEŠTAČENJA U ISTRAZI

* Oktobar 2004. godine – Vojska saopštava da je Milovanović pucao na Jakovljevića i zatim se ubio. Vojno pravosuđe zatim saopštava suprotno: Jakovljević ubio Milovanovića, pa sebe
* 13. decembar 2004. – Nezavisna komisija saopštila da su gardisti ubijeni
* 30. decembar 2005. – Institut u Visbadenu obavijestio da nije obavio vještačenje jer “ne može da ga izvrši u kraćem razumnom roku”
* 18. april 2008. – Vještak FBI Stiv Kasper isključio mogućnost da je bilo ko od gardista izvršio samoubistvo
* 10. novembar 2008. – Dr Ljubomir Dragović u supervještačenju utvrdio da je gardiste ubila treća osoba

ŠTA JE ZANEMARENO U ISTRAZI

* Mjesto zločina nije obezbijeđeno
* Nikada nije urađen ni daktilopski pregled, ni DNK analiza pušaka
* Parafinska rukavica uzeta samo od nastradalih vojnika i od tri vojnika iz straže, a u kasarni je bilo 16 ljudi
* Ignorisana izjava vodnika Marka Kovačevića, koji je pitao smrtno ranjenog Milovanovića: “Sine, odakle je pucano?” Vojnik je odgovorio: “Iznutra, iznutra!”