Druga polovina 20. vijeka stvarala je nove crnogorske pečalbare. Odlazeći na privremeni rad u inostranstvo, naročito u Njemačku, Francusku, Englesku, Dansku, Švedsku i druge evropske zemlje, Crnogorci su vodili i svoje porodice ili su ih tamo sticali. Dio njih se vremenom vratio, dok se veći dio i danas nalazi u tim zemljama. Neki su primili i državljanstvo zemlje u kojoj rade. Gastarbajterska populacija je uvećana izbjegličkom, ekonomskom i intelektualnom emigracijom u potonjih dvadeset godina. Raspad bivše Jugoslavije i dešavanja u trećoj pa i državnoj zajednici Srbija i Crna Gora – uveliko su se reflektovali i na crnogorsku dijasporu, na profil njenog identiteta – osjećanje nacionalne pripadnosti i strukturu svijesti, na odnos prema matičnoj državi Crnoj Gori.