Na čelu sa brigadirom Krstom Popovićem i njegovim pomenutim saborcima, crnogorska politička emigracija održavala je stalnu vezu i prepisku sa crnogorskom Vladom u egzilu, u Parizu i Rimu, čiji je predsjednik tada bio divizijar Milutin Vučinić. Međutim, jugoslovenski arhivski izvori pominju i oko 1000 „pristaša“ „raskralja“ Nikole. Ta grupa na čelu sa Krstom Popovićem sebe je nazivala „crnogorski ustaši“ i tako su se i potpisivali. Oni su 9. oktobra 1922. poslali izjavu solidarnosti s crnogorskom Kraljevskom vladom u egzilu, nakon smrti kralja Nikole, u kojoj izražavaju odanost kraljici Mileni